Ο κόσμος είναι πιό γήινος και ανάλαφρος απο την αριστερά

Ξύπνησα με αρκετή κούραση από χθες και με μια βαριά διάθεση.

Έψαχνα να βρω τι  μου έφταιγε γιατί οι πρώτες εξηγήσεις που έδωσα στον εαυτό μου δεν με έπειθαν. Είχα, ξέρετε, αυτό το τριβέλισμα που νιώθουμε όταν λέμε κάτι στον εαυτό μας και αυτός μας βγάζει τη γλώσσα ή μας τραβάει από το μπατζάκι σα να μη καταλαβαίνει Χριστό.

Τι είχα δώσει ως εξήγηση μέχρι τότε: 

-  Ότι άκουσα πρωινιάτικο ειδήσεις και έπεσα σε μια κωδικοποιημένη απαρίθμηση των μέτρων που μου 'κοψε την ανάσα.

- Ότι σκεφτόμουνα με τη λύπη και το θυμό της αριστεράς.. Σκέφτηκα, μήπως ασυναίσθητα, περίμενα ότι χθες θα γινόταν το μεγάλο μπαμ. Όχι! Κατόπιν ενδελεχούς κατάδυσης στα έγκατά μου, το ασυνείδητό μου με διαβεβαίωσε ότι δεν περίμενε κάτι τέτοιο για χθες ,ούτε και για τον επόμενο μήνα ( ουφ! Για μια φορά μου φέρθηκε ανθρώπινα! ).

Τι διάολο λοιπόν;

Το ένα ήταν ότι είχα ξεχάσει αυτό που, τόσο τρυφερά και εύστοχα υπενθυμίζει το ΄΄Σήμερα είναι μια ΑΛΛΗ μέρα΄΄, που  έγραψε η tasta στο σάιτ..

Σήμερα είναι μια άλλη μέρα.. . Αυτό το ,αγγλοσαξονικού στυλ,  φλέγμα και αποδοχή της πραγματικότητας ( και ποιος θα μας πει ότι οι αγγλοσάξονες δεν «κάνουν» καλώς καμωμένα πράγματα] .

Και με αφορμή αυτό, σκέφτηκα κι ότι, αυτό που ένιωθα, το νιώθω καμιά φορά και μετά από ξενύχτι και ποτό. Ενώ έχω περάσει καλά, βγαίνει σα μια στεναχώρια, απογοήτευση, κάτι σαν το Post coitum omne animal triste est των Λατίνων ( μετά τη συνουσία κάθε  ζώον είναι θλιμμένο ). Δηλαδή, μια τεράστια σωματική και ψυχική ενέργεια που έχει επενδυθεί και καταναλωθεί, αφήνει ένα κενό. Που θέλει κάποιο χρόνο να «πάρει τα ίσα »του. Αυτό , «αποτέλειωσε» το φτιάξιμο της διάθεσης ( ή έστω την εξισορρόπηση ) που ξεκίνησε μετά το διάβασμα του ‘’Σήμερα είναι μια ΑΛΛΗ μέρα.’’

Νομίζω πως το παθαίνουμε πολλοί απ' όσους ασχολούμαστε με τα κινηματικό-αριστερό- you-know. Ξεχνάμε το «ενεργειακό μας ισοζύγιο». Ζούμε με βάση τη νεύρωση της «Νύχτας 6ης προς 7η Νοεμβρίου»( ψυχολογικό σύνδρομο που διακατέχει τους απανταχού γης αριστερούς μετά το 1917 και κυρίως λόγω της πολιτικής φοβίας, βολέματος και οκνηρίας της «υπαρκτής» αριστεράς  [υποκατάσταση της μακρόπνοης και εμπνευσμένης δουλειά μυρμηγκιού με φετίχ και φαντασιώσεις επανάληψης της Ιστορίας - κοινώς copy paste ).

Και στη συνέχεια , ήρθαν μηνύματα στη λίστα της ΛΣ του Ν. Κόσμου, μηνύματα με αισιοδοξία, «συνεχίζουμε», χιούμορ. Ο κόσμος είναι πιο γήινος και ανάλαφρος από την αριστερά χωρίς να χάνει ούτε τη σοβαρότητα ούτε τη ''βαρύτητα» του … Κάπως πιο ..διαλεκτικός...

Δημήτρης Οικονομίδης

(Δημοσιεύτηκε στο site του ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ).