Βλέπεις τον μετανάστη να κοιμάται στο
πεζοδρόμιο και απλά θέλεις να τον μαζέψουν. Κι ας τον κάνουν ό,τι θέλουν
μετά. Ας τον μαντρώσουν κάπου να μην τον έχεις μες στα πόδια σου. Ας
τον απελάσουν. Ας τον πετάξουν σε χαντάκι. Στ’ αρχίδια σου. Εσύ μόνο να
μην είσαι μπροστά να βλέπεις όταν θα τον σακατεύουν στο ξύλο, γιατί σου
γυρίζει το στομάχι με κάτι τέτοια.
Στ’ αρχίδια σου αν ο τύπος δεν έχει
χαρτιά επειδή σκόπιμα δεν του τα δίνει ο κρατικός μηχανισμός, που έχει
υπογράψει συμβάσεις να μην προωθεί μετανάστες σε Ευρωπαϊκές χώρες – με
αντάλλαγμα τρεις μίζες, μία φρεγάτα και πέντε δάνεια. Δεν παίζει ρόλο το
ότι πρόκειται για τον ίδιο κρατικό μηχανισμό που βρίζεις
πρωί-μεσημέρι-βράδυ επειδή είναι διεφθαρμένος, τεμπέλης και υπέρβαρος.
Ούτε το ότι τις σχετικές πολιτικές αποφάσεις τις έχουν εγκρίνει οι ίδιοι
άνθρωποι που κατηγορείς για εθνική προδοσία. Και τους οποίους κανένας
μετανάστης δεν ψήφισε.
Στ’ αρχίδια σου αν πρόκειται για
πρόσφυγα, γιατί στην πατρίδα του σφάζονται, βομβαρδίζονται, βασανίζονται
ή απελευθερώνονται από δυνάμεις στις οποίες ενίοτε συμμετέχουν και
Έλληνες. Θαρραλέοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί που υπερασπίζονται με
περηφάνεια τα συμφέροντα ξένων πετρελαϊκών τραστ. Με δικά μας έξοδα.