Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Υποκρισία ρε μαλάκα

Βλέπεις τον μετανάστη να κοιμάται στο πεζοδρόμιο και απλά θέλεις να τον μαζέψουν. Κι ας τον κάνουν ό,τι θέλουν μετά. Ας τον μαντρώσουν κάπου να μην τον έχεις μες στα πόδια σου. Ας τον απελάσουν. Ας τον πετάξουν σε χαντάκι. Στ’ αρχίδια σου. Εσύ μόνο να μην είσαι μπροστά να βλέπεις όταν θα τον σακατεύουν στο ξύλο, γιατί σου γυρίζει το στομάχι με κάτι τέτοια.
Στ’ αρχίδια σου αν ο τύπος δεν έχει χαρτιά επειδή σκόπιμα δεν του τα δίνει ο κρατικός μηχανισμός, που έχει υπογράψει συμβάσεις να μην προωθεί μετανάστες σε Ευρωπαϊκές χώρες – με αντάλλαγμα τρεις μίζες, μία φρεγάτα και πέντε δάνεια. Δεν παίζει ρόλο το ότι πρόκειται για τον ίδιο κρατικό μηχανισμό που βρίζεις πρωί-μεσημέρι-βράδυ επειδή είναι διεφθαρμένος, τεμπέλης και υπέρβαρος. Ούτε το ότι τις σχετικές πολιτικές αποφάσεις τις έχουν εγκρίνει οι ίδιοι άνθρωποι που κατηγορείς για εθνική προδοσία. Και τους οποίους κανένας μετανάστης δεν ψήφισε.
Στ’ αρχίδια σου αν πρόκειται για πρόσφυγα, γιατί στην πατρίδα του σφάζονται, βομβαρδίζονται, βασανίζονται ή απελευθερώνονται από δυνάμεις στις οποίες ενίοτε συμμετέχουν και Έλληνες. Θαρραλέοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί που υπερασπίζονται με περηφάνεια τα συμφέροντα ξένων πετρελαϊκών τραστ. Με δικά μας έξοδα.

τι είμαστε και τι κάνουμε

ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ!            
Γιώργης Οικονομόπουλος


Σύμφωνα με μια θεώρηση, ο εαυτός μας είναι ένας κήπος που έχει λογιών λογιών σπόρους που μπορούν να βγάλουν λουλούδια και καρπούς, ωφέλιμους ή δηλητηριώδεις. Ανάλογα με τις θρεπτικές ή όχι συνθήκες φυτρώνουν ή δεν φυτρώνουν και τα ανάλογα φυτά ή δέντρα.
Εμείς είμαστε οι ιδιοκτήτες (κηπουροί).  Οι Σπόροι είναι οι εσωτερικές δυνατότητες που έχουμε, είτε για αγκάθια, είτε για λουλούδια και καρπούς. Οι Συνθήκες σχετίζονται με τις εξωτερικές επιδράσεις: κλίμα, διαβίωση, οικονομικές, πολιτικές, πολιτιστικές συνθήκες, οικογένεια, παιδεία κ.ά.
                Σαν κηπουροί, μας ενδιαφέρει να καλλιεργήσουμε τις καλύτερες δυνατότητες μέσα μας, επιδιώκοντας τις καλύτερες εξωτερικές επιδράσεις.
                Οι καλύτερες εξωτερικές επιδράσεις είναι αυτές, που μας ενισχύουν να ανθίζουμε αυτόβουλα, ενισχύουν την ικανότητα της αντοχής στις κακοκαιρίες, και γενικότερα ενισχύουν τον Αυτοκαθορισμό – την ανεμπόδιστη ανάπτυξη των καλύτερων δυνατοτήτων μας.
                Σαν κηπουροί, εργαζόμαστε προς δυο κατευθύνσεις: μέσα μας, διακρίνοντας και φροντίζοντας τις καλύτερες δυνατότητές μας, και έξω από εμάς, επιδιώκοντας την παρουσία των καλύτερων επιδράσεων. Δηλαδή, Στοχεύουμε και Ενεργούμε τόσο προς την Αυτοβελτίωση όσο και προς την βελτίωση των εξωτερικών συνθηκών.

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Παν' αυτές οι παρελάσεις, χλίδα, πλούτην, διασκεδάσεις!

Παν’ αυτές οι παρελάσεις,
με εξέδρες επισήμων,
χλίδα, πλούτην, διασκεδάσεις,
εις το Μέγαρον Μαξίμων!

Αχ, να ξέραν οι παλιοίν
πως θυσίαν μας θα γίνουν,
για να θρέφουν τη Βουρλήν
που τα χρέη δεν εσβήνουν.

Βλέπεις τώρα Βενιζέλους
και Παγκάλους στη Βουρλήν,
να εκλέβουν μέχρι τέλους
του κοσμάκη το ψωμίν.

Κάθοντ’ όμως σε εξέδρες,
επισήμων νοματαίων,
σαν γεμάτοι τεκενέδες,
επαιδεύουν κάθε νέων.

Εκλογάς λοιπόν θα γίνουν,
για να γίνει η αρχήν
τα χλαμόγια να μη μείνουν,
ας αφήσουν τη Βουλήν!

Αλέξης Παράς

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΓΙΑ ΤΟ 1821

ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΚΑΛΟ .
 (Κ.Λ.)

rise up on May 12th 2012

λαϊκός ξεσηκωμός

Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σα λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή. (Ρ. Φερραίος)

Με την ευκαιρία της επετείου της εξέγερσης του 1821, εμείς, όσοι συμμετέχουμε στην
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ,
θυμόμαστε, ότι οι λαϊκές επαναστάσεις για
- ελευθερία
- ισότητα
- δικαιοσύνη
- ανθρωπιά,
θα είναι πάντα εδώ. Μόνο οι εχθροί θα παίρνουν άλλη μορφή.....
από αιώνα σε αιώνα, από αγώνα σε αγώνα.
Ήρθε άραγε η ώρα για τον δικό μας μαζικό λαϊκό ξεσηκωμό;;;

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙς ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ.
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΕΙΤΟΝΙΩΝ
ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΛΑΤΕΙΩΝ.

(Α.Κ)

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Λοιπόν, ποια είναι τα αιτήματα; Και που πάνε από εδώ;

Της Judith Butler*

Από τότε που το κίνημα Occupy αναδύθηκε στο πολιτικό τοπίο, επικριτές και σκεπτικιστές ρωτούσαν, "λοιπόν, ποια είναι τα αιτήματα;". Και πιο πρόσφατα, οι σκεπτικιστές έχουν αναρωτηθεί μήπως το κίνημα έχει χάσει δυναμική, δεδομένου ότι πολλοί από τους δημόσιους χώρους που είχαν καταληφθεί έχουν εκκαθαριστεί από την αστυνομική δύναμη υπό τις εντολές του κράτους. Ας εξετάσουμε πρώτα το θέμα των αιτημάτων, και στη συνέχεια, θα στραφούμε στο ερώτημα προς τα πού κινείται τώρα το κίνημα Occupy.

Aλληλεγγύη

Ένα άρθρο «ύμνο» για τον ελληνικό λαό δημοσιεύει η γαλλική εφημερίδα «Liberation», η οποία παρουσιάζει τους Έλληνες ως το ανάχωμα της Ευρώπης ενάντια στον οικονομικό ολοκληρωτισμό.
Ο συντάκτης της εφημερίδας τονίζει ότι «ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται στον πόλεμο κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού», ο οποίος «καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, και απειλεί την καθημερινή επιβίωση εκατομμυρίων πολιτών».
Υπογραμμίζει, μάλιστα, ότι «αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, ο Έλληνας πάντα σηκώνεται...».
Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο της «Liberation»:

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Το παραμύθι των Γερμανών χορηγών


Δείτε ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ με το οποίο γίνεται απολύτως σαφές ότι η Γερμανία αποκομίζει κέρδη από την κρίση στην Ευρώπη και κατ επέκταση στην Ελλάδα.

Το ρεπορτάζ είναι γερμανικό άρα δε χωρά καμιά αμφιβολία από κανένα ...
(Κ.Λ.)

To exit


του Γιώργου Γραμματικάκη

Η μόνη μου επιθυμία είναι να εξέλθω. To exit. Να εξέλθω από αυτό που είναι σήμερα η πατρίδα, από όσα ζούμε καθημερινά και τα όσα προοιωνίζεται το μέλλον.
Να εξέλθω. To exit. Οι πολιτικοί και τα καμώματά τους μου προκαλούν αποστροφή και μόνον τις «Ειδήσεις των 8» -τι είναι άραγε είδηση;- αφορούν η εκλογολογία και οι πληκτικές δηλώσεις τους. Δεν αντέχω άλλο την διαρκή συζήτηση για τα «μέτρα» που έπονται ή την δόση που εκκρεμεί, ούτε για το πόσο κρίσιμος είναι για πολλοστή φορά ο μήνας που διανύομε. Κουράστηκα να είμαι κι εγώ μέρος της μελαγχολίας, που όλο και περισσότερο τυλίγει τα πρόσωπα και τους δρόμους. Δεν αντέχεται η βεβαιότητα: Ότι αν προχωρήσουμε έτσι, μας μέλλονται χειρότερα δεινά, η τραγωδία ενεδρεύει.

Η ΕΡΤ βάζει τα γυαλιά στα κανάλια των εργολάβων και των εφοπλιστών.



Συνηθίζουμε να κατηγορούμε τη Δημόσια Τηλεόραση ως κυβερνητικό μέσο προπαγάνδας.
Τι γίνεται όμως όταν ΜΟΝΟ η Δημόσια Τηλεόραση προβάλλει ρεπορτάζ και ντοκιμαντέρ που είναι ευθέως αντίθετα με την κυβερνητική προπαγάνδα;

. . . . στον αγύριστο, με ενδιάμεσο σταθμό όχι το ειδικό, αλλά το κοινό Δικαστήριο !!!!!

Να μην ξεχάσω φεύγοντας.....- Να ενημερώσω τον μάγειρα στο Μαξίμου, να σταματήσει να φτιάχνει ρεβυθοσαλάτα με φρέσκο κρεμμυδάκι και μαϊντανό για το μεσημεριανό μου και να χτυπάει στο μπλέντερ αυτά τα πράσινα ξεράσματα με τη σπιρουλίνα, που έπινα για πρωινό.

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Πειθαρχία τέλος-Ζωή μαγική

Ποίημα αγνώστου πατρός…αφιερωμένο….
«Όλα ήταν στη θέση τους.
Οι πεινασμένοι στην Αφρική.
Οι ειδικοί στην τηλεόραση.
Οι κακοί στη φυλακή.
Οι αναρχικοί στα Εξάρχεια.

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

αλληλεγγύη

1932: ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ''
''ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ'' - Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ''ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ''!
''ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΩΝ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ''
Αναδημοσιεύουμε ένα συγκλονιστικό κείμενο του Δημήτρη Γληνού, του μεγάλου κομμουνιστή παιδαγωγού, πρωτεργάτη του δημοτικιστικού κινήματος και κορυφαίας προσώπικότητας της πνευματικής Ελλάδα στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα.

Σκέψεις για την οριζοντιότητα: Είναι ο τρόπος λήψης αποφάσεων του Κινήματος Occupy Wall Street γραφειοκρατικός;

Της Marianne Maeckelbergh*

Το 2011 εμφύσησε νέα ζωή στα οριζόντια μοντέλα της δημοκρατικής λήψης αποφάσεων. Με την ανάδυση του κινήματος της 15ης Μαΐου και του κινήματος Occupy, ο οριζόντιος τρόπος λήψης αποφάσεων έγινε μία από τις βασικές πολιτικές δομές για την οργάνωση των απαντήσεων στην τρέχουσα παγκόσμια οικονομική κρίση. Ενώ αυτή η διαδικασία λήψης αποφάσεων αναμφισβήτητα ποτέ δεν είχε τόσο ευρέως εφαρμοστεί όσο σήμερα, ποτέ δεν φαινόταν, επίσης, τόσο δύσκολη και περίπλοκη όπως σήμερα. Στις κορυφαίες στιγμές υπήρχαν 5.000 άνθρωποι στις γενικές συνελεύσεις στην Πλάσα Καταλούνια της Βαρκελώνης και ακόμα περισσότεροι στη Μαδρίτη. Δεν είναι πλέον μόνο οι ακτιβιστές που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και να τις διδάξουν ο ένας τον άλλον, αλλά είναι εκατοντάδες ή και χιλιάδες άνθρωποι που έχουν πολύ μεγαλύτερες διαφορές όσον αφορά το υπόβαθρό τους, τις αρχικές παραδοχές τους, τους στόχους και τα στυλ του λόγου τους. Αυτό είναι εξαιρετικά καλό νέο, αλλά δεν πρόκειται για κάτι εύκολο.

για την επέτειο της 25ης Μαρτίου..

Μέρες που είναι, ας φανταστούμε τι θα γινόταν αν υπήρχε . MEGA τον καιρό του ΄21 (ας πούμε πχ βραδινό δελτίο μετά την εισβολή του Ιμπραήμ στον Μωριά) :
Τρέμη. «Και ενώ η παγκόσμια κατάσταση είναι τόσο δύσκολη, υπάρχουν ακόμα κάποιοι αμετανόητοι που εξακολουθούν να στεναχωρούν τον πολυχρονεμένο μας σουλτάνο, που ο γιαραμπής να μας κόβει χρόνια και να του δίνει μέρες».

Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

νεοναζί

Στέλνω ένα κείμενο του Μεξικανού ζωγράφου Ντιέγκο Ριβιέρα για μια μαύρη περίοδο της ιστορίας όπου οι κομουνιστές υποτίμησαν την άνοδο του εθνικοσοσιαλισμού και συμμάχησαν μαζί τους.
Πολύ φοβάμαι ότι τηρουμένων των αναλογιών η αριστερά στην Ελλάδα κάνει το ίδιο λάθος δεν ανοίγει το θέμα της ανόδου των νεοναζί όσο θα έπρεπε.
>
>
>
      http://parallhlografos.wordpress.com/2012/03/18/rivera-enth/ 
E.A.

τράπεζες..

Εδώ και μερικά χρόνια η χώρα μας και όλα τα αναπτυγμένα κράτη δέχονται επίθεση από το διεθνές τραπεζικό κεφάλαιο. 
Η «κρίση» που άρχισε στην Αμερική και διαδόθηκε παγκόσμια σαν μια πλημμύρα  σε όλο τον κόσμο, δεν  ήταν κρίση της σάπιας Ελληνικής πλουτοκρατίας,  αλλά κρίση των τεράστιων εταιριών που καθορίζουν το μέλλον μας. 

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Ἄγγελος Σικελιανός




να  προσφέρω κάτι χαλαρωτικό και ελόγου μου...
Π.Φ.

Ἄγγελος Σικελιανός                                                                                               Ἱερὰ Ὁδός

(1935)

Ἀπὸ τὴ νέα πληγὴ ποὺ μ᾿ ἄνοιξεν ἡ μοίρα
ἔμπαιν᾿ ὁ ἥλιος, θαρροῦσα, στὴν καρδιά μου
μὲ τόση ὁρμή, καθὼς βασίλευε, ὅπως
ἀπὸ ραγισματιὰν αἰφνίδια μπαίνει
τὸ κύμα σὲ καράβι π᾿ ὁλοένα
βουλιάζει.